ترمیستورها حسگرهای دمایی مشابه RTD ها هستند که مقاومت آنها در اثر تغییر دما تغییر می کند.
دو نوع ترمیستور وجود دارد:
- ترمیستور NTC
- ترمیستور PTC
مقاومت ترمیستورNTC با افزایش دما کاهش و مقاوت ترمیستورPTC با افزایش دما افزایش می یابد.
ترمیستور NTC نسبت به ترمیستور PTC بسیار حساس تر است.
ترمیستورهای NTC بیشتر از ترمیستورهای PTC برای اندازه گیری دما استفاده می شوند.
ترمیستورها یک جایگزین ارزان برای RTD ها در رنج دمایی زیر 150 درجه سانتی گراد می توانند باشد.
ترمیستورها می توانند در رنج دمایی -80 تا 300 درجه سانتی گراد مورد استفاده قرار گیرند.
ترمیستورها بسیار حساسند (تا 100 برابر RTD و 1000 برابر ترموکوپل) و تغییرات بسیار کوچک دما را میتوانند حس کنند. همچنین بسیار سریع هستند.
به دلیل همین سرعت و حساسیت بالا، ترمیستورها در کاربردهای کنترل دقیق دما و زمانی که تغییرات دمای بسیار کوچک باید حس شوند، استفاده می شوند.
به دلیل مقاوت الکتریکی بزرگ ترمسیتورها، خطای ناشی از مقاومت سیم های ارتباطی قابل ملاحظه نیست، بنابراین پلهای 3 سیمه و 4 سیمه برای ترمیستورها استفاده نمی شود.
ترمیستورهای NTC از مواد نیمه هادی سرامیکی اکسید فلزاتی مانند، نیکل ، منگنز، مس و روی و… ساخته می شوند.
ترمیستورهای PTC از سیلیسیوم، باریوم، قلع و… ساخته می شوند.
تغییر در مقاومت ترمیستورها به دما بسیار غیر خطی است.
انواع المنت ترمیستور
معمول ترین نوع المنت ترمیستورها دانه تسبیحی و چیپستی هستند; انواع دیگری نیز مانند واشری، دیسکی و میله ای وجود دارند.
دقت ترمیستور
عدم دقت و خطا در ترمیستورها بصورت کلی 0.006 تا 0.6 درجه سانتی گراد و اگر کالیبره شوند برابر با 0.003 درجه سانتی گراد است.
مقایسه عملکرد خطی
نمودار زیر نشان می دهد که RTD خطی ترین دستگاه اندازه گیری دما در مقایسه با ترموکوپل و ترمیستور است.
به همین دلیل از RTD ها در لوپ های کنترلی به عنوان ترانسمیترهای دما برای ارسال سیگنال آنالوگ ( 4 ~20 میلی آمپر) به سیستم کنترل استفاده می شود.
